WITAJ, POKARMIE
e h C D
1. Witaj, Pokarmie, w którym niezmierzony
e h C D
Nieba i ziemie Twórca jest zamkniony,
G D a D
Witaj, napoju zupełnie gaszący
G h e
Umysł pragnący.
2. Witaj krynico wszystkiego dobrego
Gdy bowiem w sobie masz Boga samego
Znasz ludziom wszystkie jego wszechmocności
Niesiesz godności.
3. Witaj z niebiosów manno padająca
Rozkoszny w sercu naszym smak czyniąca:
Wszystko na świecie co jedno smakuje
W tym się najduje.
4. Witaj rozkoszne z ogrodu rajskiego
Drzewo owocu pełne żywiącego:
Kto cię skosztuje śmierci się nie boi
Choć nad nim stoi.
5. Witaj Jedyna serc ludzkich radości
Witaj strapionych wszelka łaskawości
Ciebie dziś moje łzy słodkie szukają
K'Tobie wołają.
/sł. XVII w.; m. P. Bębenek/