Ręce

RĘCE
D
Mówią, że ręce Twoje błogosławią,
h
Wskazują drogę, jak po ciemku światło,
e
Z karetki pogotowia chorego dźwigają,
A D
Nigdy na maszynie, wprost na ziemi piszą.
Mówią, że słabną, że są utrudzone,
Że przez lat dwa tysiące urlopu nie mają,
Jak deszcz stale zajęty, deszcz też nie ma czasu,
Tyle kwiatów podlewać musi na cmentarzu.
h D h D
Widzieli Twoje rany, rysują Twe serce,
h G A D
By uwierzyć naprawdę, ktoś nie wierzyć zaczął,
h D h D
A wystarczy tak krótko przy Tobie posiedzieć,
h G A D
By usłyszeć wyraźnie, że Twe ręce płaczą. (sł. ks. Jan Twardowski)