Trzeba iść

TRZEBA IŚĆ  
               d7       A                         d
1. Trzeba iść, no Piotrze, ruszaj w drogę.
A7       d7        A                                  g  D7
Trzeba iść, jak długo chcesz tu jeszcze stać?
             g                  C                         F                     d
Wiatr potargał nasze włosy, zmierzch zagląda cicho w oczy,
              g                 E                A (A7)
Mruczy sennie cicha pora, trzeba iść!

2. Trzeba iść, Nikodem gładzi siwą brodę.
Trzeba iść, na palcach jego wrzosu smak.
W domu żona, dzieci, psisko, córka zgięta nad kołyską.
Życie płynie, to już jesień - trzeba iść!

3. Trzeba iść, w pamięci naszej pozostanie.
Trzeba iść, jak uczył, modlił się wśród nas.
I nie wolno nam Go stracić, błękit Jego oczu zdradzić.
Płatki śniegu, mróz na ustach - trzeba iść!

4. Trzeba iść, tak, Janie, otwórz oczy.
Trzeba iść, choć bólu tyle w Twoich snach.
Płacze niebo jaśminowe, nad Twym smutkiem chyli głowę.
Pan obiecał, że znów wróci - trzeba iść!

5. Trzeba iść, przyjdziemy kiedyś powspominać.
Trzeba iść, niech miejsce to powróci w snach.
Podaj rękę, Magdaleno, ponad lasem wstała ciemność.
Czas zagubił się w Twych włosach - trzeba iść!

/sł. Asia Gepfert; m. Andrzej Czupała/