Synu, trzeba się weselić

SYNU TRZEBA SIĘ WESELIĆ

Ant. Synu trzeba się weselić, gdyż brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął a odnalazł się.

1. Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą pokorni i niech się weselą.

2. Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi

3. Spójrzcie na Niego a rozpromienicie się radością,
Oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto biedak zawołał, a Pan Go usłyszał
i uwolnił od wszelkich ucisków.

4. Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych,
aby ich ocalić.
Skosztujcie i zobaczcie jak dobry jest Pan,
szczęśliwy człowiek, który znajdzie w Nim ucieczkę.

(Antyfona na komunię IV Niedzieli Wielkiego Postu, sł. Łk 15,32, Ps 34(33) 2-9, muz. Paweł Płoskoń)