Gdy się łączą ręce dwie

GDY SIĘ ŁĄCZĄ RĘCE DWIE
F d C
1. Gdy się łączą ręce dwie w Imię Boże,
C C7 F
Przed ołtarzem w uroczystym blasku świec.
F d g C
Wtedy zwykłą ludzka miłość jest  potęgą,
F B F
Bo z miłością Jego wieczną splata się.
2. Kiedy łączysz serca dwa w Imię Boże
I związujesz miedzy nimi mocną nić,
Błogosławisz swoim dzieciom na wędrówkę,
Pokazujesz, co to znaczy „umieć żyć”.
3. Pójdą odtąd na radości, na smutki,
Zawsze razem, przy nim ona, przy niej on.
Twoja łaska szlak im będzie wyznaczała
I obroni od drapieżnych świata szpon.
4. Teraz idźcie uśmiechnięci w Imię Boże!
Pamiętajcie dzień dzisiejszy. To od dziś
Wasze ręce będzie trzymał sam Bóg Ojciec,
Jego Słowo, Jego Prawda, Jego Myśl! (autor nieznany)